Eenvoudige poëzietechnieken 8

Schrijf een ultrakort gedicht over iemand die (of iets dat) uit je leven is verdwenen. Laat je inspireren door Judith Herzberg en Johanna Pas.

Vraag

Hoe is dat zo gekomen
Van altijd blijven slapen
Tot nooit meer willen zien?


Judith Herzberg (1934)
Uit: 111 Hopla’s  (2014)

__________________________________________

--- 

hoe moet dat dan
hoe moet dat dan
ik kan je nooit meer 
niet meer kennen
ik kan je niet meer
doen verdwijnen
uit mijn boek


Johanna Pas (1969)
Uit: Soms gaan bomen staande dood (2010 en 2021)

Tip: In het eerste gedicht vraagt de dichter zich af hoe het is kunnen gebeuren (verleden), in het tweede vraagt de dichter zich af hoe het verder moet (toekomst). Je kunt ook over het heden schrijven. Hou het kort en gebruik de vraagvorm.

Heb je zin om de opdracht uit te voeren en wil je graag feed-back op het resultaat? Post je gedicht hieronder of mail het naar christinevandenhoveapestaartgmailpuntcom.

Eenvoudige poëzietechnieken 7

Maak net zoals Ester Naomi Perquin een opsomming van wat je in de loop van de jaren geleerd hebt en eindig met een conclusie.

Alles geleerd in de loop van de jaren;
het verwijderen van bramenvlekken uit een tafelkleed,
het verschil tussen verwond en verwonderd, tussen
gewenste en misplaatste kussen, over werken waar
niemand je wil, over leren tot je valt, over fatsoenlijk
kunnen vallen, over liggen, over de aard van het liggen,
over stiltes, liegen, het lezen van kranten, over mannen,
rabarber, pianosonates, cirkelzagen, over het maken
van plannen, de kleefkracht van gedachten, over de handen
van een ander, over de mooiste, voortvluchtigste dagen

en nog bewaar ik je niet in wat ik nu weet,
maar in wat ik nog altijd wil vragen.

Ester Naomi Perquin (1980)
uit: Ongevraagd advies (2022)

Tip: Schrijf eerst zoveel mogelijk los, alles waar je zoal aan denkt, liefst een paar vellen vol. Maak pas daarna een selectie van de sterkste dingen en fantaseer er maar een paar bij.

Tip: Een gedicht rond hetzelfde thema: Tot dusver heb ik dit geleerd van Lilian Zielstra

Heb je zin om de opdracht uit te voeren en wil je graag (mijn bescheiden) feed-back op het resultaat? Post je gedicht hieronder of mail het naar christinevandenhoveapestaartgmailpuntcom.

Eenvoudige poëzietechnieken 6

Ventileer een frustrerende situatie door te overdrijven.

Voorbeeld:

Wat ik vandaag deed

Vandaag heb ik het Northern General opnieuw opgeblazen;
de helse wachtkamer platgewalst
waar ik de hele ochtend in een dwaze japon had gezeten;
Ik heb de arrogante huisarts gewurgd die zo weinig wist
maar deed alsof hij alles wist;
mijn jeukende handen wurgden de oncologen:
de onverschillige die op vakantie wegvloog,
vergat me door te verwijzen voor een Hickman katheter
onder narcose in een fatsoenlijk ziekenhuis,
en degene die mijn toestemmingsformulier verloor en me
een nachtmerrie in duwde van eindeloos geschreeuw;
Ik vocht tegen de stomme slager die gaten in mij boorde;
en tot slot heb ik elke moorddadige
side-kick vermomd als een barmhartige engel uitgeroeid....

Al deze dingen en meer heb ik vandaag gedaan.
In gewelddadige dagen en eeuwige nachten,
ben ik de tel kwijt geraakt van de keren dat ik deze dingen heb gedaan...

Debjani Chatterjee , vertaald door Wouter van Heiningen

Tip: Zoek het niet te ver. Denk aan een recente, banale tegenvaller en laat je eens goed gaan.

Heb je zin om de opdracht uit te voeren en wil je graag (mijn bescheiden) feed-back op het resultaat? Post je gedicht hieronder of mail het naar christinevandenhoveapestaartgmailpuntcom.

Eenvoudige poëzietechnieken 5

Schrijf een gedicht over banale gebeurtenissen en verras de lezer in de laatste regels.

Voorbeeld:

Er is niets gebeurd

Er waren allerlei redenen om een kind te krijgen
dus kregen wij een kind. Het was een jongen,
groot voor zijn leeftijd, zwijgzaam.

We kochten een huis en kregen twee dochters
omdat één kind, zwijgzaam, zielig is.

Er waren kapers op de kust.
We namen een hond met scherpe tanden
omdat een huis moet worden bewaakt,
bij voorkeur dag en nacht.

We gingen op vakantie met drie kinderen,
de hond en de gedachte aan het huis,
dat in de tussentijd, weerloos,
achterbleef. We stuurden
het kaarten van zee.

Ester Naomi Perquin, uit de bundel Celinspecties (2012)

Tip: Denk aan iets bijzonders, iets eigenaardigs wat je deed of wat je overkwam. Houd dat voor het einde, beschrijf eerst de fase vooraf waarin alles nog heel gewoon was. 

Heb je zin om de opdracht uit te voeren en wil je graag (mijn bescheiden) feed-back op het resultaat? Post je gedicht hieronder of mail het naar christinevandenhoveapestaartgmailpuntcom.