Schriften

Overal in mijn huis liggen schriften: in de kleerkast, op het nachttafeltje, in de laden van mijn bureau, bovenop mijn schrijftafel, in een doos op de grond in de woonkamer, er zit er altijd minstens eentje in mijn handtas en er liggen een paar notablokjes in de auto.

Ik deel ze grofweg op in drie categorieën. De oudere en afgesloten dagboeken, de schriften die nu in gebruik zijn of die ik -als ze vol zijn- nog af en toe doorblader, en de lege schriften.

De oude dagboeken liggen in een doos onderaan in mijn kleerkast. Ze gaan van 1974 tot 2003. Er zitten dure schriften tussen, met harde kaften en bijzondere omslagen. Vreemd genoeg zijn die maar voor de helft gevuld. Waarschijnlijk omdat ik te hard mijn best moest doen om in overeenstemming met zo’n chic schrift, mooi, leesbaar en zinvol te schrijven.

De schriften die in het huis en tot in de auto rondslingeren, zijn schriften waarin ik regelmatig schrijf. Er is het schrift waarin ik mijn dagelijkse twee pagina’s losschrijf, er zijn een paar themaschriften: herinneringen, niet-te-verzenden brieven, ideeën, scenario’s, eerste versies van verhalen en gedichten enzovoort. Een aantal van die schriften mogen binnenkort naar de doos in de kleerkast verhuizen, zodat de huidige werkstapel wat overzichtelijker wordt.

Dan heb ik nog een grote doos met lege schriften. Ik heb het intussen afgeleerd om dure schriften te kopen, meestal koop ik notablokjes en werkschriften (cahiers de brouillon) als ze in de aanbieding zijn. Maar het liefst koop ik oude schoolschriften op rommelmarkten en in kringloopwinkels. Er mag zelfs al een beetje in geschreven zijn. Ik vind soms schriften waarvan alleen de eerste pagina beschreven is. Dan begin ik gewoon op de volgende pagina. En dat voelt heerlijk vrij. Het hoeft niet perfect te zijn. Het schrijven telt, het resultaat (nog) niet.

Oude dagboeken

Maagdelijke kringloopschriften

Een kringloopschriftje met een intentie: op de eerste bladzijde staat slechts één regel: ‘Bedevaart: Medjugorje 12-20 juni 1997’. Op de volgende bladzijde ben ik dan maar een verhaal over een voettocht begonnen.

Mijn huidige werkstapel. Vandaag toch eens wat uitmesten, denk ik.